Mezuniyete çeyrek var!

Bugün öğrencilerimizin mezuniyet geceleri var!

Aylar öncesinden benden de bir konuşma yapmamı istediler. Daha önceki gecelerde de konuşmalar yaptığım olmuştu. Büyük bir heyecan, kendi öz kızlarımı gelin ederken duyduğum heyecanlara benzeyen türden bir heyecan. Allah bizi bu gibi güzel duygulardan yoksun etmesin. 

Bir defasında talebelerimizin mezuniyet gecesinde hoca olarak sadece ben vardım. O gece hepsine diplomalarını ben vermiştim. Beyaz günlerin kara gecelerinden biriydi. İdare ayrı bir yerde talebeler ayrı bir yerdeydi. Üzerimizde dolaşan karabasanların baskısı, kâbus gibi gecelerimize bile çöküyordu. Sıkıntısını talebe hoca hep birlikte çekiyorduk.

Daha sonraki günlerde de konuşma yaptım. Hele birinde Yunus’un dertli dolabını Dertli Talip diye uyarlamış ve bizzat kendi çektiğim Hama’nın meşhur su dolaplarının videosu eşliğinde sunmuştum; bir yandan dolap inlemişti, bir yandan ben türkümü (şiirimi yani) söylemiştim. Çok güzel olmuştu. Gelin giden genç kızın hem ağlarım hem giderim demesi gibi biz de duygulanmış hem ağlamış hem gülmüştük.

Bugün de inşallah konuşacağım. Ama ne konuşacağımı henüz bilmiyorum:

Bir hikâye vardır: Adamın biri bir konuşma yapacakmış, heyecana yenik düşmüş. Demiş ki: “Ben buraya çıkmadan önce ne söyleyeceğimi bir ben biliyordum bir de Allah. Şimdi ise sadece Allah biliyor!”

O hesap bakalım neler çıkacak bahtımıza.

Önceden belli olma yerine orada hemen söz verilse ve doğaçlama konuşulsa belki daha iyi olur. Neden diyeceksiniz. Çünkü insanların beklentisi büyük olmaz. Ne çıkarsa bahtımıza derler savarlar.

Söyle şimdi ben ne yapayım.

En iyisi özümü Hakk’a ısmarlayayım!

Gecemiz şimdiden mübarek olsun!

23.06.2012

GARİBCE

2007 Mezuniyet Gecesinden Hatıralar