عند الامتحان يكرم المرأ أو يهان
Kişi ya değer
görür bizden
Sınanınca, ya da düşer gözden
Çok önemli bir mevkidesin ve bir şeylere göz yumman için bin lira teklif etmişler, sen hışımla bakmışsın yüzlerine ve “Nee! Rüşvet mi teklif ediyorsunuz?” demişsin.
Anlaşıldı senin değerin bin liranın üzerinde.
Bir başkasına daha kritik bir yerde yüz bin lira teklif etmişler o daha da celalli bir şekilde elinin tersiyle itmiş.
Onun değeri de yüz bin’in üzerinde…
Bu rakamların üzerinde bir şey söylemek için gene sınanmak lâzım. Tahammül sınırını aşan bir eşik var mıdır, sınanmadan bilinmez. Sınanmak ise ateşle imtihan.
Herkes ben Yusuf’um diye çıkıp da meydana, öyle gezinmesin merdane merdane.
Karşına akılları baştan alan fettan mı fettan bir Züleyha çıktı, kapıları kapadı ve gel dedi… Görür gözlü, duyar dilli, tutar elli sen bakardın ay yüzüne, akkor ateş akardı özüne. Ama sen kaçtın ve Züleyha asıldı, arkandan gömleğini yırttı… Bunlar oldu mu ki kendini Yusuf sanırsın.
O Yusuf ki “Ben özümü temize çıkaramam. Nefis, hep kötülüğü emreder!” diye yakınırdı.
Kendi özüne güven yerine Hakk’ın yardımını dilerdi.
Sınanmak zordu. Zoru başarmak er kişi kârı idi.
Ve onlar ne kadar da azdı!
Rabbimizin burhanı gözümüzün önünde olsun, bizi kendi özümüze bırakmasın!
Ve onlar ne kadar da azdı!
Rabbimizin burhanı gözümüzün önünde olsun, bizi kendi özümüze bırakmasın!
Özümüz de sözümüz de güzel olsun!
Ve bizi Rabbimiz korusun!
18.10.2012
GARİBCE
herdogan38@.
YanıtlaSilTek kelime Sevgili Garibce: Amiin...Başka lafa gerek yok..