Odamı dolduran bir ses. Belli
ki bir anne kız çocuğunu çağırıyor:
-Almira!
-Kız Almira!
Ben bu ismi yeni duyuyorum galiba.
Şimdi artık yeni bir işim daha
oldu: Bu ismin Kur'an'da yerini bulmak.
Oğuz'un "Euzü"den
geldiğini öğrendiğimde Kur'an'da artık bulamayacağım ismin olmadığına
inanmıştım.
Hem madem Kur’an'da her şey var. O
zaman bu neden olmasın?
Önemli olan mahir bir dalgıç
edasıyla onun her bir harfi Kaf dağı gibi olan ve her birinin bir zahrı bir
batnı, bir haddi bir matla'ı olan anlam dünyasının ta dibine kadar nüfuz edip,
eslafın anlamaktan aciz kaldığı anlamlar deşifre etmek, nadide inciler
çıkarmak...
Daha şimdiden sanki çözdüm gibi.
Başındaki al bir kere bizim harfi
tarif al/el takısı.
Gerisini de artık sen söyle! Hem
Muhammed ümmeti yalnız ben miyim? Ama gene de bir beyanda bulunayım: Gerisi Kadın
kelimesinin muhaffef hali: al-Mar’a Notaya uyması için a yı i’ye kalbettik,
oldu: al-Mir’a. Hemzenin tahfifi kıyasi olmakla onu da yumuşattık, oldu:
al-Mira. Latin elif basına göre imlayı yeniden yazdık, oldu: Almira.
İkinci vecih şöyle olmalı:
Alif Lam Mim Ra!
Bitiştir: A-L-Mi-Ra
Şimdi oku: Almira!
Yaaa!
Uydu mu?
Valla ben dedim: Uysa da uymasa
da!
Dua ile!
14.07.2016
GARİBCE
El-emira ☺
YanıtlaSil