Yavrucuğum gel dinle yüce Kur'an’ı: el-İsra'dan öğütler

Yavrucuğum gel dinle yüce Kur'an’ı

Lütufla Rabbim indirdi sana burhanı

Bil ki bu dünya imtihandır amaç değil

Orda devşirirsin burada ektiğin bil

Dünya isteyene Allah verir dünyalık

Ahret isteyene orda verir karşılık

Sakın ha tanrın olmasın Allah’tan gayrı

Tagutların sana hiç olmaz asla hayrı

Tamam, bütün yollar doğru Allah’a çıkar

Lakin akıbet orda ya cennettir ya nar

Yavrucuğum ana babana eyle rahmet

Rahmet olur ebeveyn yolundaki zahmet

Şefkatle bak yüzlerine söyle tatlı dille

Demeyesin onlara bak sakın öf bile

Sonra arş titrer ahdan çöker de gök kubbe

Altında kalırsın netsen gayrı nafile

Huzur hakkı onların lakin öz evinde

Sevgiye doysunlar torun sevip dizinde

Huzur evleri belki veriyordur huzur

Onu onlar değil oraya koyan bulur

Ve gafil sanır kendisin oh rahatladı

Bilmez ki nerden nasıl çıkar ata ahı

Sen gel şefkatle bürü siper et sineni

Nasıl onlar büyüttüyse vaktinde seni

Elbet bilir Allah içinizden ne geçer

Siz ger onları Allah da sizi esirger

Yavrucuğum ver yakınlara da hakkını

Düşkünün, yolda kalmışın sen ol yakını

Allah vermişse sana korkma sen de harca

Lakin her ne nimet olsa saçıp savurma

Bilesin ki israf tebzir şeytan işidir

Saçıp savuran, ‘şeytan’ın kardeşidir

Şükrü bilmeyen nimete karşı olur kör

Şeytandır Rabbine karşı olan nankör

Eğer ki yetişemezsen her bir talebe

Hiç olmazsa gönül alan tatlı söz söyle

Cimri olma asıp da elini boynuna

Büsbütün de açıp saçılma ha boyuna

İnfakta ölçü gerek, hazır bitmez sanma

Yoksa düşersin bak acınacak duruma

Rızkı veren Allah’tır sen sarıl esbaba

Sakın yük olmayasın aman dost ahbaba

Öldürmeyin çocukları ha açlığa neden

Onlara da size de Allah‘tır rızkı veren

Yaklaşmayın zinaya aman fili şeni

Ocak yıkar harap eder gülü gülşeni

Bataktır fuhuş oluk oluk pislik akar

Karıştırdıkça kokusu ayyuka çıkar

İşte buna sebep uzak dur, yaklaşma bile

İsm-i Settar tecellisiyle sen de setreyle

Yavrucuğum sakın kıymayın masum cana

Kasd-ı can cinayettir bütün insanlığa

Yavrucuğum bak bir de yetim malı vardır

Gözetmeyip de aşıran ateş tıkınır

Cancağzım ya ahde vefaya ne demeli

Kişi verdiği sözle ölçülür bilmeli

En büyük ahdi biz ezelde Allah’a verdik

Elest bezminde inan ki biz Kalu bela dedik

An o ahde ömrü billah vefa zamanı

Ve elbet verdiğimiz her sözü tutmalı

Yavrucuğum İslamlığımızda ölçüt ahlak

Doğru terazi adaleti remzeder mutlak

Sapma adaletten aman ha ölçüp tartarken

Ve her ne ise, hakkını ver alıp satarken

İşin yap ihsan ile olur olmaz deşme

Bilgi sahibi değilsen ardına düşme

Çünkü göz olsun, kalp olsun ve de olsun kulak

Hepsinden de sahibi sorumlu olacak

Cancağzım kibirle yürüme böbürle öyle

Kibir neyime bunca zaf u aczile söyle

Cümle fil-i şeniden kaçıp ta uzaklara

Huzuru sen gel Hakk’a yakınlıkta ara

GARİBCE acı söyler bil ki şefkattendir

Bunlar Rabbinden sana inen hikmettendir

Dua ile!

03.01.2016

GARİBCE

Not: Bu manzume el-İsra 17/18- 39 ayetlerinden ilhamla oluşturulmuştur.