Berra ile beste yaptık!

Bir Cuma akşamıydı.

Damatlar, kızlar ve torunlar vardı.

Berra her günkünden daha yakındı.

Sanki Haticeyi kıskanıyordu. Benim ona düşkünlüğümü yüzüme vurmak ister gibiydi.

Namazı birlikte kıldık.

Yasinimizi okuduk. Bu kez hepsini ben okudum. Fatiha’yı okurken baktım Berra devreye giriyor. Sustum o tamamladı.

Sonra ellerimi tuttu, gözlerime baktı, ilgi bekliyordu.

Sevginin en büyük alametinin ilgi olduğunu o da biliyordu.

Gel dedim seninle beste yapalım:

Daha önce küçük çocuklar için yazmış olduğum ve kendime ait belki de hatırlayabildiğim tek dörtlük olan mısraları onunla besteledik. Kaptırî makamındandı.

İsmin iki hecede
Vasfın hepten yücede 
Karıncayı görürsün 
Kapkaranlık gecede

Bunun bir dörtlük devamı daha vardı ama getiremedim.

Sonra diz dize göz göze tutuştuk ellerimizi ve başladık yeni dizeler dizmeye:

Yavaş yavaş, tekrar tekrar, ahengi tutturmaya çalıştık. Sonunda bir dörtlük çıktı:

Hem Rahimsin hem Rahman
Gözde nur dizde derman
Aşka buyurdun ferman
La ilahe illalah

İlkinin devamı gibi değildi ama olsun. Hemen Cuma bereketi diye paylaştık. Şöhret ne afet, Berra geldi hemen “Dede kaç kişi beğenmiş!” dedi. “Kızım daha yeni düştü, bak yine de altı kişi olmuş hem de ikisi çok güzel diye yorum yazmış!” dedim.

Şöhret gerçekten afetti.

Bu dörtlüğe bir eş gerekti. Dinledim, bir şeyler gelir mi diye bekledim.

Sensin Gaffâr sensin Settâr dedim.

Kendime baktım utandım.

Sonra La taknatû[1] diyordu hatırladım.

Dökülen kelimelere baktım. Olmuş bile dedim.

Haydi Cuma bereketi olsun diye düzeltiye girdim ekledim:

Sensin Gaffar sensin Settar
Biz ise olduk günahkar
Ne gamdır La taknatu var 
La ilahe illalah

İçimde bir huzur vardı. Yok olsun istemedim. Ve kendimi onun kolları arasına bıraktım.

Huzurlu cumalarımız olsun!

27.12.2013

GARİBCE

---

[1] Not: “La taknatu” Ne kadar günahkâr da olsanız Allah’a olan umudunuzu yitirmeyin. Onun rahmeti karşısında sizin günahlarınızın ne hükmü olabilir ki! O bütün günahları affeder” demek.

قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ  [الزمر : 53]