Ne namaz ama!

Bir kimse nebiz çukuruna düşse, tabaklanmış köpek derisi içerisinde oradan çıksa, niyet etmese, namaza  tekbir yerine  onun Türkçe yahut Hintçe tercümesiyle  başlasa, kıraat yerine  sadece Müdhammetân’ın tercümesini okuyuverse, sonra rükuu terk etse ve tavuk yem toplar gibi  iki kez başını yere koyu koyuverse, aralarında oturma olmasa, teşehhüdü okumasa, sonra namazının sonunda selam verme yerine bile bile yellense… bu namaz olur. Bu kadarlık kısım namazın vacibi (farzı) için yeterlidir. Gerisi ise adab ve sünendir (yani vıttırı vızzık). [el-Menhûl, s. 614]

-Allah! Allah!  Bak sen hele! Bunu kim diyesi imiş?

-Mezhebinin fesadı belli olan Ebu Hanife.

-Deme ya?! Peki, ona bunu kim isnad ediyormuş?

-Ebu Hâmid Muhammed b. Muhammed el-Gazzâlî et-Tûsî (ö. 505)

-Haydi ya!

Boşa dememişler: La yü’hazü mezheb min mezheb:

Bir mezhebin görüşü başka bir mezhepten alınmaz.

Ulema beyninde elbet olur hilaf

Lakin bize düşen illaki el-insaf

Dua ile!

24.08.2015

GARİBCE