Allah’ım! İmanım var Rezzaksın sen
Öldürmezsin kulun açlığa neden
Lakin ölüyor milyonlarca yavru
Sanki içiyorlarmış gibi ağu
Yedi milyara yeterli ihtiyaç
Artardı nimet kalmazdı kimse aç
Yokluk değil bil ölüme götüren
Sebep ihtiras gözümüz bürüyen
Koyunu olan dokuz artı doksan
Yan bakar korkar elinde bir olan
Kiminde bin pul vardır kiminde bir
Kimi bire hasret nasıl taksimdir
Sen mi buyurdun adli ilahi bunu
Emri adlinden fehmimiz buydu
Ha bir de kader vardı bizce mahkum
Derler ki sen yazmışsın neyse hüküm
İsyan günahmış buna sebep kadere
Acından ölene çırpınmak boş yere
Yoksa doyurur Allah açları elbet
Böyle gitmezmiş dünya ilelebet
Oh rahatladım indi yük sırtımdan
Boşa utanmışım insanlığımdan
Doyursundu yarattığı karnı Tanrı
Dünyada cennet düşlemek bir sanrı
Bize ne Allah yeter rızka kefil
Öyle demiş dedesi de Ebu Cehil
Ya Rab! Bilmedik nice günah ettik
Kurt netsin biz kendi kendimiz yedik
Oysa esman tecelli eder bizde
Kulların rızkı bizim elimizde
Gene yırttık sözde yıkıp üstüne
Bakalım artık dünyanın keyfine
Bal kaymak oldu gayrı hayat bize
Bir de var ya şöyle gelmesek göze
Canı çıkmış ne gam altta kalanın
Lafı mı olur yağmanın talanın
Ağız tadımız kalmamış ne keder
Herkes her dem illa ki bedel öder
Aldırma bilgemiz bile bak ne der:
Bu dünya böyle gelmiş böyle gider
Garibce bilir boşa ağar avaz
Yine de Hakka döner eder niyaz
Dua ile!
21.12.2015
GARİBCE
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder