GARİBCE YAZMIŞ DİYELER

Allah’a şükürler olsun ki Garibce Yazmış Diyeler adıyla Torosoğlu Garibce Divanı bugün itibarıyla fırından çıkıp soframıza düştü. Çok sevindim, hem kendi adıma hem Garibce adına…

Hatun diyor ki, “Sen bu kitaba neden bu kadar önem veriyor ve böyle heyecanlanıyorsun! Şimdiye dek bir sürü kitabın basıldı, böyle heyecanlanmamıştın?!” “He dedim, haklısın! Bazı şeylerin izahı zordur. Duyguların dünyası daha bir öyledir.”

Gerçekten Garibce’nin kitap halinde yayımlanmasını çok arzu ettim ve elime almış olmakla büyük bir heyecan duydum. Elime alıp şöyle bir baktım, kokladım. Fırından yeni çıkmış, mis gibi emek kokuyordu. Nicedir çekilen zahmetin rahmete evrilmiş şekli oluyordu. Sanki kisve-i taba bürünmüş mücessem bir duygu yumağı gibi geldi bana, şükrettim.

Garibce Yazmış Diyeler, Garibce’nin düz yazıları gibi aynı gayeye matuf olarak doğdu. Sanat kaygısı olmaksızın kendiliğinden oldu, inen rahmete kabı açma gibi doldu. Kah oldu üst üste geldi, kah oldu kesildi, Garibce lâl oldu, iki kelimeyi bir araya getiremez oldu.

Garibce Yazmış Diyeler, içerik olarak daha çok manzum bir ahlak kitabı oldu. Şiir, şu’ûr kökünden gelir ve “duygunun dışa vurumu” demektir. Şâirlik de bütün yetenekler gibi bir Allah vergisidir. Garibce’nin şairlik iddiası yoktur, ancak inandığı davayı şâhid’den gâibe ulaştırma sorumluluğunun bilinci ile her telden çalmanın gereğine inanır. Hikmetin bin bir çeşidi vardır. Bütün yollar Allah’a çıkar.  Şiir de bu yollardan biridir. Belki modası geçmiş, çağı şaşırmış bir dildir. Ama olsun, bitli baklanın da kör alıcısı olurmuş. İlla ki onun da talipleri olur, ondan da bir haz alanlar bulunur.

Garibce günümüz en etkin dilinin sinema dili olduğunu bilir lakin elinden gelmez. Biz günümüz Müslümanları olarak hep arkayı toplamaya alışmışız, önü çekmek gibi bir kaygımız epey bir zamandır maalesef olmamıştır. Bu yüzden de eller yapar biz seyrederiz. Yaptıkları ile bizi ezerler, bizi güderler, bizi sömürürler… Ve biz sadece sokranırız.

Uyanmak, uyanmak, uyanmak…

Lakin bilinci güne ait kılarak uyanık olmak. Bize lazım olan işte bu.

Uyanmak da önemli ve bilinci güncellemenin ön şartı. Tümden uyku halinde iken bunların sadece rüyasını görebiliriz.

Garibce elinden geleni yapmaya çalışıyor.

Bendeniz de onun elini bırakmamaya ahdetmiş bulunuyorum. Bakarsınız aslında o benim elimi tutmuş ve beni mutlak gerçekliğe doğru o yediyordur.

Allah’tan niyazım odur ki bizi/ cümlemizi hak ve hakikatten ayırmasın. Şahitliğimizin farkındalığı ile gâiblere ulaşmaya çalışalım; onların dillerini kullanarak ve nabızlarını tutmuş olarak bunu yapalım.

Dua ile!

08.06.2016

GARİBCE