Yoksul dedi eya rabbelalemin
Ey rızkına kefil olan cümlenin
El aleme taşırdın da akıttın
Neden bu yoksul kuluna bakıttın
Bre nadan! Allah rahmet etmez mi
Sade varlık, şükür için yetmez mi
Hele bir bak, sende nimetler az mı
Her nefese iki şükür olmaz
mı
Yoklukla sınanmışsın sen belli ki
Varlıkla kaybedecek idin belki
Bak da gör niceleri idi Harun
Varlık ile oldular şimdi Karun
İyi mi, sen şükret bakıp haline
Zinhar şekva dolanmasın diline
Çalış saye sarıl ekmeğin kazan
Varsın katığın olsun kuru soğan
Kader mi susuzluk, çeşme başında
Gözün olmasın kimsenin aşında
Unutma ha yasadır, nerde emek var
Ekmek dediğin ne, taştan da çıkar
Gel şükre vird eyle sen dillerini
Ben de öpem nasırlı ellerini
Nebi’nin öptüğü Sad’ın elleri
Nasırlı eller Allah’ın erleri
Garibce’yim aczimdir sermaye
Hikmete ram ol, sarıl sen de sa’ye
Dua ile!
22.12.2017
GARİBCE
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder