1 Aralık 2014 Pazartesi

İnsanların adaleti mi heyhat kar gibi Güneşi görende erir öze düşmüş kor gibi


Bir deli bir kuyuya atarsa  bir taş
Cümle akıllılar yolar nafile saç baş

Bu da nereden çıktı? demeyin. Bizim delinin kuyusundan. Hani  bir deli bir kuyuya bir taş atarmış da kırk akıllı bir olur çıkarmaya çabalarmış. Bizim ki de öyle oldu. Zembile bir beyit düştü, ehl-i feys bir olduk ve aha başı aha sonu derken Cübran Halil Cübran'ın el-Mevâkib adlı kasidesinden bu bölümü elbirliği ile bir güzel Türkçeye çevirmiş olduk. Feys'in dalgasına kapılmasın deyu da işbu kütüğe tescil edelim dedik. 
Ormanın kanunu mu olurmuş diyor Üstad!
Dua ile!
01.12.2014
GARİBCE
ليس في الغابات عدلٌ
لا ولا فيها العقابْ

فإذا الصفصاف ألقى
ظلَّه فوق الترابْ

لايقول السرْو هذي
بدعةٌ ضد الكتابْ

إنَّ عدل الناس ثلجٌ
إن رأته الشمس ذابْ

أعطِني النايَ وغنِّ
فالغِنا عدلُ القلوبْ

Ormanlarda yoktur adalet

Ceza da yoktur orda elbet


Salkım söğüt gölgesini atanda toprağa
Servi demez bidat bu, aykırıdır Kitab'a


İnsanların adaleti mi heyhat kar gibi
Güneşi görende erir  öze düşmüş kor gibi


Neyi bana ver, sen bir türkü tuttur 
İşte o demde kalpler adlini bulur




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...