Gece sabah beşte çat etti uyandık
Koştuk hemen
pencereye dayandık
İnnâ lillah
bizim ağaç yerde yatıyordu
Bir ömürlük güzellik
böylece gidiyordu
Çeyrek asır
önceydi onu diktiğimde
Minicikti tutsun
diye su verdiğimde
Büyüdü serpildi
bir güzel ve nihayet
Ta beşinci
kata ulaştı oldu bir ayet
Kapatmıştı
karşı apartmanın birini
Bir
güzellikti ki ne severdim rengini
Bir güzel
gibi salınırdı gözüm önünde
Ah nice
türküleri vardı sessiz dilinde
Ben
çalışırken daim pencere önünde
O olurdu fonda
salınan hep geride
Tutturdular toz
topluyor keselim diye
Budadım
dibini açılsın da kurtulsun diye
Hal böyle
iken ağacın dengesi bozuldu
Uzun boyu ile
tepesini tartamaz oldu
Lodoslu
günlerde ağaç oldu derdimiz
Şimdi bir de
bu olmuştu kederimiz
Aha bugün aha
yarın kırıldı kırılacak
Kırılsa da
kurtulsak diye sevinilecek
Geçenlerde
gene bir kar vardı hani
Kar ağacın
üzerine ha bire yüklendi
Ağaç bozmuştu
dengesini gene bellice
Eğilmişti
yola doğru iyice bel verince
Gıcırtılar
geliyordu uyuduk işte öyle
Dedim vade
doldu hava giderse böyle
Şafakta koştum
baktım önümde perde
Oh dedim ne
güzel şükür ağaç yerinde
Esen lodos
belli ki çırpmış ağacı özel
Üstündeki
karları savurmuş bir güzel
Ağaç
hafifleyince doğrulmuş yeniden
Rahatlamıştım
oh be az da olsa hafiften
Ne ki bu kez
gelen kar bir başkaydı
Yüklenmişti
yüklendikçe aklım kaldı
Dün damat
başta yalnız sonra birlikte
Silkelemeye ne
kadar uğraşsak ta nafile
Bir elde
halat bir elde uzunca bir sırık
Yükünü hafifletmek
için uğraştık durduk
Kış kışlığını
yapıyordu tipi de vardı
Yüreğimi gene
o dipsiz korku sardı
Nihayet vakit
şafak ve olan oldu
Böylece bir
güzellik de son buldu
Haydi teselli için diyelim ki kader
Ne ederse
insana asıl insan eder
Artık o salınan
güzellik yok ufkumda
Oysa yuvası
olmuştu nice kuşun da
Dün çektim
resmini bir kuşun daha
Her yer kar rızık
arıyordu dallarında
Garibce
üzüldü çat sesini duyanda
Bir sızı
duydu tam şurada ahanda
Gördü her şey
fani el-baki hüvallah
La havle vela
kuvvete illa billah
Dua ile!
19.02.2015
GARİBCE
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder