Bir türlü yola gelmez idi Irak ahalisi
Ezmeye onları Haccac oldu Irak valisi
Nice ahlar yükseldi nice canlar yaktı
Nice ulema fudala kanın akıttı
Said bin Cübeyr gibi büyük bir alime
Kıymak ancak nasib olurdu bir zalime
Derler ki o masum şehidin kanı tuttu
Hasta düştü uykuyu tüneği unuttu
Sonunda bütün zalimler gibi o da öldü
Ardından ağlayan nice
yüzler güldü
Duyunca cümle ahali bir oh çekti
Ömer bin Abdulaziz bile oh etti.
Nehai ağladı sevincinden şükretti
Kalmadı ahlar yerde geberdi gitti
Derler ki Haccac bunca zulmüne nispet
Tam da bir Kur’an hadimi idi hayret
Ve de yaşardı zahidane bir hayat
Bıraktığı miras üç beş şeyden ibaret
Böylesi biri bak tarihe neler yaptı neler
Zalimlere yavşaklık adamı işte böyle eder
Buydu Kabe’yi mancınıkla ateşe veren
Abdullah bin Zübeyr’i oydu deviren
Nice sahabe oğlu şehit düştü elinde
Yezit sevgisine sebep idi gönlünde
Halkın yüreğine pek korku salardı
İslam olan mevaliden cizye alırdı
Öbür yandan öylesine bir edib idi
Besmelesiz hutbesi bir şah eserdi
Kelleler görüyorum başlarda diyordu
Hasat mevsimi geçiyor diye ekliyordu
Ve sahibi benim geldim devşirmeye
Hasadı tam da vaktinde bitirmeye
İşte böyle hem edip hem zalim biri
Tebdili kıyafet halk içinde gezerdi
Gene bir gün tebdil devriye gezerken
Rastladı bir kafileye sordu hemen
Dedi halife Abdulmelik’i nasıl bilirsiniz
İçlerinden biri doluydu atıldı tedbirsiz
Allah belasını versin Halife’nin de
Başımıza sardığı zalim valisinin de
Kara etsin Rabbim iki cihanda yüzlerini
Ayyuka çıktı görmez misin zulümlerini
Adam verdi veriştirdi indi karnının şişi
Ne bileydi Haccac’dır karşısındaki kişi
Haccac dedi söyle bakayım sen ben kimim
Yok dedi adam ben seni nerden bileyim
Ben Haccac’ım dedi ya baltayı vurdun taşa
Adam yandım dedi içinden ateş düştü başa
Oralı değilmiş gibi belli etmedi sanki
Sen söyle bakalım dedi ben kimim peki
Kireç gibi olsa da yüzü bir iki tekledi
Zekasıyla hemen ardından
şöyle ekledi
Ben falan oğullarının delisiyim efendim
Her gün tam da bu saatta tutar nöbetim
Haccac güldü, hazır cevap bu adamı sevdi
Ve sonunda hayret nasılsa ona yol verdi
Garibce der işte Küleyb’in* hikayesi
Kitaplarda yazar hayatının gerisi
Ger her ne sürçü lisan ettikse affola
Cümleniz şerlerden uzak huzur bula
Dua ile!
04.02.2015
GARİBCE
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder