El-Mümin ye’lef ve yü’lef : Hayra tek alamet: olmuş muaşeret

 “El-Mümin ye’lef ve yü’lef” buyurdu rasul

Koydu böylece önümüze önemli bir usul

Manası: Mümin geçim ehlidir, kaynaşır

Kendisi herkes ile bir güzel anlaşır

Kendisine de başkaları yakınlık duyar

Herkes ile uyumlu bir hayat yaşar

Mizanda yarın gelecek amel en ağır

Güzel huydur işte budur mahza hayır

“La hayra fîmen lâ ye’lef velâ yü’lefu”

Geçim ehli değilse, olsa da sofu

Yok hayır onda, ülfet nedir bilmezse

Görünce insan anda yüzü gülmezse

Görenin açılmıyorsa içi bakınca

Emin olamıyorsa hiç yakın olunca

Bakma olmuş gündüz saim gece kaim

Hayrına alamet muaşeret  daim

Ey kutlu nebi dediler bak bir kadın var

Her daim oruç tutar beşine beş katar

Velakin dediler bu kadında bir dil var

Onu bunu eşek arısı gibi sokar

İki cihan güneşi baktı manalı

Belli ki kadın boşa yorulmuş olmalı

“Onda hayır yok” dedi “Cehenneme gider”

İnsan ne ederse kendi kendine eder

Terazide en ağır sevap güzel ahlak

Öyleyse nas ile iyi geçinmeye bak

Garibce der güzel ahlak dinin amacı

Ancak onunla aşarız sarp yamacı*

Dua ile!

10.02.2015

GARİBCE

*Fela’ktehame’l-akabe

Vemâ edrâkeme’l-akabe

Fekkü rakabe

Ev ıtâmun fî yevmin zî mesgabe

Yetîmen zâ makrabe

Ev miskînen zâ metrabe… (Beled 90/11-18)

“Fakat o, sarp yamaca atılmadı.

Sarp yokuşun ne olduğunu sen ne bileceksin?

O tutsak bir boynu çözmek (köle azat etmek)tir.

Yahut şiddetli bir açlık gününde kendisiyle yakınlığı olan bir yetimi, yahut yerde sürünen bir yoksulu doyurmaktır.

Sonra da iman edenlerden olup birbirine sabrı tavsiye edenlerden, birbirine merhameti tavsiye edenlerden olanlar var ya, işte onlar Ahiret mutluluğuna erenlerdir.^”

{ فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ (11) وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ (12) فَكُّ رَقَبَةٍ (13) أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ (14) يَتِيمًا ذَا مَقْرَبَةٍ (15) أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ (16) ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ (17) أُولَئِكَ أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ } [البلد: 11 - 18]