İnsan bekâ içindi vesselam!

Söyle bana lütuf eyle ey ehli irfan

Yıkmak için yapar mı hiç evi yapan

İnşa ettin ya muhteşem bir saray

Ve mesela asırlık proje Marmaray

Hangi sahibi hikmet yapar özenir de

Sırf bunlar nasıl yıkılıyor görsün diye

Bak yere bir daha bir daha ve de göğe

Hiç benziyor mu yaratılmışa boş yere

Hakîm olan Yüce Allah eyledi tedvir

Yaptıklarını sırf yıkmak için mi bir bir

Böylesi bir şey baştan sona abestir

Allah hâşâ abesten münezzehtir

Sonra bak gör yeri göğü nasıl donattı

Hepsinin altına kudret imzasın attı

Ve kuruldu arşa emri tedvir için

İşliyordu nizam hem de ne biçim

Ve insanı yarattı ol Hakîm sonunda

Her şey hazırlanmıştı sanki yolunda

Cümle hayvanata şöyle ibretle bakın

Kimi et verdi kimi süt verdi bihakkın

Kimi yumurtladı bildirdi gıdak gıdak

Bu da senin için dedi gel hele bir bak

İnek bir kez olsun kendi sütün içmedi

Semirdi et oldu bir kez olsun yemedi

Nebatat öyle değil mi zemin toprak

Başkası içindi her meyve ve yaprak

Cümlesi itlaf etmek için hiç olur mu

İlahî hikmete böyle bir abes uyar mı

Allah meyveyi yarattı ve lakin muradı

Yok olsun için haşa kudretin sınamaktı

Yer ve gökler öyle tüm evren dahi böyle

Bunun kendinden gayrı hikmetini söyle

İnek insan içindi ya etin sütün verdi

Amaçla birlikte varlığı da sona erdi

Yok o yüzden onun daha kıyameti

Ve de hesap için asla bir ahireti

İnsan öyle mi baksana bunca nimet

Tümüyle hep kendisine eder hizmet

İnsanın varlık amacı olamaz kendi

İlla ki bir başka amaç olmalı dendi

Mimar yıkmak için yapmazdı hani

İnsanın da elbet öyle olmalı hali

Dedi ben yarattım bütün bunları

İnsan için kıldım cemi varlıkları

Akıl anda başa düştü peki ya insan

Ona bul başka bir sebep o zaman

Allah insanı öldürmek için yaratmaz

Kurduğu düzeni yıkmak için yapmaz

O zaman illa ki var bir hikmet-i vücud

Halk etmesinde sahibü’l- keremi ve’l-cûd

Madem tüm evren insan içindi tastamam

İnsan da bekâ için olmalı vesselam

O yüzdendir ki neşe-yi ûlâda evrildi

Nutfeden başlayıp halden hale girdi

Asla amaç değildi bil ölüm bir akıbetti

Beklenen şey artık insan için kıyametti

Öldürmek ve yok etmek olmazdı gayesi

O yüzden gerekliydi ba’del-mevti  ba’si

Ve sonunda toplandı cümle mahşerde

Cümle nimetin sahibi hesap vermede

Hesaptan çıkan alın akıyla duruldu

Firdevs-i âlâ  cennetlerine kuruldu

Beka bulur anda yüzler gelir nazara

Ay  parçası, gözler ilâ rabbihâ nâzıra[1]

Garibce kulu der bize de ihsan ede

“Lillezîne ahsenû’l-hüsnâ ve ziyâde”[2] 

Dua ile!

19.02.2015

GARİBCE

Not: Bu manzumenin yazılmasında ilham kaynağı olan İmam el-Mâturîdî’ye (ö. 333/ 944) rahmet olsun. (Tevîlât, X, 14)

---

[1] {وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌ (22) إِلَى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ} [القيامة: 22، 23]

[2] {لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا الْحُسْنَى وَزِيَادَةٌ} [يونس: 26]