Günahım! Sana muhtacım!

Sevdim seni günahımdın

Aklımı başımdan aldın

Bir serabın arkasından

Beni ah çöllere saldın

Kah uçuşan sinek oldun

Gelip de burnuma kondun

Kah bir kaya yar başında

Özüme ne korku saldın

Mevlam düşürmesin dara

Kalbimde açarsın yara

Bak kanattın acır yine

Rahmın yoktur kim sara

Sevdim hep seni günahım

Sana sebep ağar ahım

Yokluğun erdirmez beni

La taknetû* der Allah’ım

Ben seninle insan oldum

Seninle ben aczimi bildim

İçip de tövbe şerbetin

Pas tutan gönlümü sildim

Garibce paklandım özde

Göğünüp de ak kor közde

Kale almayın hiç birin

Mesela dedik de sözde

Dua ile!

21.02.2015

GARİBCE 

*La taknetû: “De ki: Ey özlerine karşı haddi aşmış kullarım! Allah'ın rahmetinden sakın ümidinizi kesmeyin. Allah bütün günahları affeder! Şüphesiz O, çok affedici ve çok merhametlidir.” (Zümer 39/53)

قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ