Babasının kızı Aişe’den bir ders!

Hz. Aişe^[1] babasının kızı. Fevkalade zeki ve bir o kadar da anlayışlı.

Nice koca koca sahabileri Hz. Peygamber’in (s.a.v.) sözlerini yanlış anlamalarına sebep düzelttiği bilinir.

Sahabenin ileri gelen fakihlerindendir.

Peygamberimizle evlenmiş ve müminlerin annesi olmuştur.

Gençliğine, güzelliğine ve zekasına sebep müthiş bir özgüveni vardı ve kıskandığı tek eş, çoktan ölmüş olan Hatice annemizdi. Hz. Peygamber’in (s.a.v.) ona olan sevgi ve vefasını hep kıskanmıştı.

Halden anlayış başlı başına bir erdem olmalı.

Hz. Peygamber (s.a.v.) efendimiz elbette bu konuda da örnekti.

Genç eşi Aişe’nin o yaşta eğlence arzusunu takdir ederdi.

Habeşistan’dan gelen folklor ekibinin mesciddeki gösterimini Aişe annemizi kendi ridasıyla sarmalayarak usanıncaya kadar  izlemesini sağlamıştı.

Aişe annemiz de öyle idi.

H. 58 M. 678 yılında vefat etmişti. O yüzden de Hz. Peygamber’in vefatının ardından uzun süre yaşamış ve ashaba Hz. Peygamber’in ev hayatı başta olmak üzere onun ahlakını tanıtma bakımından büyük rol oynamış, hadislerin ümmete mal edilmesi konusunda yeri asla doldurulamaz bir etkinlik göstermiştir.

İşte bu annemiz ashabı birçok konuda uyardığı gibi genç kızların davranışları ile ilgili olarak da anlayışlı olunması şeklinde uyarıyor.

Kendisine Hz. Peygamber’in o eşsiz anlayışlı tavrını anlattıktan sonra şu sözleriyle ümmeti uyarmış olmaktadır. O ümmet ki çok geçmeden “fitne” kavramını icad ederek kadınlara karşı pek çok haksızlığı bu perdenin arkasında işlemeyi marifet bilmiştir. İslam tarihinde sanırım bu kadar kaypak başka bir kavram daha yoktur:

“Eğlenceye düşkün olan genç yaştaki kızcağızların durumunu anlayışla karşılayın!”^[2]

Evet bizden istenen anlayış.

Bir de ahlak açısından örneklik.

Sen Molla sansınlar diye ağır olmaya çalışma.

Bilge ol, nerede ve kime karşı nasıl davranılması gerektiğini bil yeter.

Dua ile!

17.03.2015

GARİBCE

---

[1] Ümmü’l-mü’minîn Âişe bint Ebî Bekr es-Sıddîk el-Kureşiyye (ö. 58/678)

[2] صحيح البخاري (7/ 38) 5236 - عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا، قَالَتْ: «رَأَيْتُ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَسْتُرُنِي بِرِدَائِهِ، وَأَنَا أَنْظُرُ إِلَى الحَبَشَةِ يَلْعَبُونَ فِي المَسْجِدِ، حَتَّى أَكُونَ أَنَا الَّتِي أَسْأَمُ»، فَاقْدُرُوا قَدْرَ الجَارِيَةِ الحَدِيثَةِ السِّنِّ، الحَرِيصَةِ عَلَى اللَّهْوِ.