5 Ocak 2016 Salı

Kaybettik güveni bulamaz olduk

  
Nasıl oldu Ya Rab savrulduk neden
Birbirimize güvenemez olduk
İçimize kurt düşmüş biz bilmeden
Ardımız kimseye dönemez olduk

Mümindik mümin olan güven veren
Nebimiz emindi bir ömür süren
Korkar oldu nedense bizi gören
Kimseye biz güven veremez olduk

Komşuluk mu, kalmadı uçtu gitti
Dostluklar daha başlamadan bitti
Yalnızlık artık canımıza yetti
Lakin alt kata bile inemez olduk

Gel hayatı bir gör sen İstanbul’da
Güven kalmadı ne sağda ne solda
Hava sırılsıklam kalsak da yolda
El arabasına binemez olduk

Atladık geri kafalı çağları
Talan ettik de kent yaptık bağları
Biz yarattık dedik küçük dağları
Kaprisimiz asla yenemez olduk

Koptu tutamaklar kalmadı gayrı
Koptuk aileden bile düştük ayrı
Varlığımızın gayrı kalmadı hayrı
Özge kokumuz yok sinemez olduk

Gıpta eder olduk cümle kafire
Yan çizdik fesat ürettik habire
Kabardı ayranımız hem boş yere
Tutuştu öfkemiz sönemez olduk

Dünya geniş lakin içimiz dardı
Yalan dolan her bir yanımız sardı
Ta elest bezminde ahdimiz vardı
Sadakati bir kez denemez olduk

Evde herkes ayrı bir âlem oldu
Sandı devayı yalnızlıkta buldu
Geceyi şaşırdık gündüz kayboldu
Yatağa erkenden tünemez olduk

Garibce ah eder yanar dövünür
Aldanır nicedir içi göğünür
Buna sebep özde iyilik ölür
İşte buna biz dayanamaz olduk

Dua ile!
05.01.2016
GARİBCE

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...