Koç’un ölümü ardından!

Bir kış günü mevsim, güneş açmış mı ne

Görünen bir alamet yoktu sanki hüzne

Ölüm bir gerçek her can tadacak onu

Ve değildir bilene her şeyin  sonu

Dediler Koç ölmüş ey dünya durma ağla

Holdingi vardı ardından karalar bağla

Dünya döndü gene aldırmadı bile

Dedi dedesi de göçmüştü vaktiyle

Ben bir değirmenim canda olmaz hakir

Vakitse yok bizde ayrım zengin fakir

Ben bir sınav arenasıyım bilen bilir

Soru faslında gör başa neler gelir

Kimi kimsesizdir kılar imam tek başına

Kiminin bir namaz bile düşmez naşına

Öbür yanda tekmil hazır olur ekabir

Ne var ki ikisini de bekler aynı kabir

Şaşalar debdebeli merasimler kalır burda

Sade iman ve salih amel eşlik eder orda

Bir de ardından sadaka-yi cariye varsa

Ve de bıraktığı ilim, gayra yarar sağlarsa

Bir de ardından varsa evladın hayırlısı

Dürülür defterin fayda vermez gayrısı

Kimsesizlikte işte ararsan  eğer örnek

Umuda yolculukta karaya vuran bebek

Ve birlikte  kıyıya vuran yüzlerle ceset

Ruhlar gibi bedenler de Allah’a emanet

Şimdi Allah’a ayan bize ise karanlık

Kimin ahireti öbüründen daha aydınlık

İman kimde bilinmez lakin amelleri

Hayrına şahit kılar ardından binleri

Allah Adem’e tüm esmasını öğretti

Tecellisine de kendini memur  etti

Kim daha çok esmayı indirdiyse yere

Cennet ona hazırlanıyordur habire

İş ver binlere tecelli etsin sende Rezzak

Bir de ihlas, gerisini sen Allah’a bırak

Ve esma tecelli edecek sende bende

Melekler anlayacak hilafeti o demde

Ya Rab sebkat eyle bize de rahmetin

Garibce kuluna da aç sırr-ı hikmetin

İnna lillah O’ndan geldik O’na döneriz

Cümle geçmişlerimize rahmet dileriz

Dua ile!

24.01.2016

GARİBCE