Garibce der ölüm bize elbet yakın
Lakin boşa korkmayasın ondan sakın
Ölüm değilse yokluğa giden kapı
Yoktur o zaman korkmanın anlamı
Dünya kocamış çıkmış olmaktan beşik
Ölüm, olmalı yeni dünyaya eşik
Öyle ise ölümden bu korku niye
Çün olur ölüm, hesaba davetiye
Eşikten atlayınca dolup da saat
Dünya üzre kurulur öteki hayat
Allah hakîmdir yaratır mı boş yere
Ölümden yokluk murat olmaz bir kere
Hiç harap etmek için yapar mı bani
Yok etmek çün yaratır mı Allah yani
Ekilen tohumlar devşirilir orda
Ya cennette alınır soluk ya narda
Ekmişsen güzel tohumlar bin bir zahmet
Bulursun meyvesin orda olur rahmet
Ya sağdan ya soldan verirler kitabın
Bulursun her şeyi sağlarsın hesabın
Ya karnesi iyi çocuk
gibi neşeyle
Sallarsın bakın işte karnem diye
Süslenmiştir yedi uçmak seni bekler
Cümle erbab-ı haşr anda sana imrer
Kötü ise amelin vah ki vah haline
Keşke toprak olsaydım dersin nafile
Ancak ateş temizler nice cürüm var
Günah kirlerin ancak cehennem paklar
Elbet maverası da var bilmesek de
Hüsnâ ve ziyadeden gayrı ermesek de
Ya Rab sevdir bize ölümü rahminle
Lütfü ihsanınla eyle muamele
Ölüm gelende hazır bulsun özümüz
Cennet muştusuyla aydın et gözümüz
Dua ile!
09.01.2016
GARİBCE
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder