Gelenekte benim de var yerim!

Gelenekte var yerim[1]

İmam ardında derim

Kâh ardında ederim istima

Kâh girerim derin bir insata[2]  

İzin sürerim asırlar boyu

Kâh fatih makamında bulurum kendimi

Bakmayın izim izi üstüne düştü diye

Aklı bana da vermiş Allah hediye

Sus dedim susturamadım

Dur dedim durduramadım

Aldı başını  düştü yola

Kul dediğin saye koyula

Yol ki Hakk’a götüre

Ayine-i kalbe yakin getire

Gördü anda bin bir işaret

Hepsi de Allah’a bir ayet

Kevnde bulundu bir bir karşılığı

Örtü kalktı ortaya çıktı yalınlığı

Sıdk ile hikmete inandı

Mucize işte bu dedi

Secdeye kapandı!

Dua ile!

03.07.2018

GARİBCE

---

[1] An itibariyle Tevilat’ın son cildini (XVII) tercüme etmekteyim. İmamımız Matüridi’nin Mutezile’ye bir cevabını çevirirken kendimi de sınamış oldum.

[2] İstimâ, can kulağı ile dinlemek, sözü anlamaya çalışmak. İnsât ise, hakikat karşısında sükut kesilmek, sessizliğin sesini duymak.