4 Aralık 2020 Cuma

Din dilini doğru okumak !

 

Bugün bir makale okurken şöyle bir cümle ile karşılaştım:

“Hâlbuki hepimiz insanoğlu olarak atılmış pis bir sudan yaratıldık.”[1]

Bu cümleyi okuyunca bir tuhaf oldum. Yani benim özüm şimdi pislik miydi? İnsanın özünü oluşturan nüve nasıl pis olurdu!? Belki cümlenin sahibi ayette geçen “min mâin mehîn” (Secde 32/ 8, Mürselât 77/20) ifadesine atıfta bulunuyordu.

Agah olmak lazımdır ki din dili kendine özgü bir dildir. Nesnelere, fiillere bir takım olumlu olumsuz değerler yükler. Bunların gerçeklikle ilgisi yoktur. Söz gelimi hamr’a “rics” der, bu onun maddî anlamda pislik olduğunu göstermez. Gıybete “ölü kardeşinin etini yemek” tabir eder. Gıybet eden tükürse ağzından ne et ne kan dökülür.

Doğrusu ben kendimin “süzme bir öz”den yaratılmış olduğuma inanıyorum ve beni saygın kılan yaratıcıma da buna sebep her an minnet ve şükran duyuyorum.

04.12.2020

GARİBCE

 

ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِنْ سُلَالَةٍ مِنْ مَٓاءٍ مَه۪ينٍۚ

"Sonra onun neslini önemsenmeyen bir suyun özünden yaratıp sürdürmüştür."  (Secde; 8)

اَلَمْ نَخْلُقْكُمْ مِنْ مَٓاءٍ مَه۪ينٍۙ

"Sizi önemsenmeyen bir sudan yaratmadık mı?"  (Mürselât; 20)



[1] https://www.dirilispostasi.com/makale/ahmet-akin/gec-ve-guc-evlilikler

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...