Bozulmuş bağlara döndün mü gönül

Yiğitliğin elden gittiği yel gibi

Damağın tadı kaldı bal gibi

Hoyrat eli değmiş gonca gül gibi

Bozulmuş bağlara döndün mü gönül (Karacaoğlan)

Kendini büyük adam bilirdin

Böbürlenip alemde gezinirdin

Bakmazdın sansağına şişinirdin

Aldılar havanı söndün mü gönül

Zahmetsiz bekledin öyle rahmeti

Bilmedin sahip olduğun devleti

Kıskandın hep, gayra Haktan nimeti

Haset narıyla göğündün mü gönül

Benim sandın makam mevki bulunca

Gider sandın eskisi gibi yolunca

Dizin tutmaz gözün görmez olunca

Bin bir nedamet dövündün mü gönül

Garibce küllü fani hüve’l-bâkî

Dünya yalandır bel bağlayan şaki

Hayat bir serap mey sunsa da saki

Boş hayal ile övündün mü gönül

Dua ile!

24.01.2016

GARİBCE