24 Ocak 2016 Pazar

Koç’un ölümü ardından!



Bir kış günü mevsim, güneş açmış mı ne
Görünen bir alamet yoktu sanki hüzne

Ölüm bir gerçek her can tadacak onu
Ve değildir bilene her şeyin  sonu

Dediler Koç ölmüş ey dünya durma ağla
Holdingi vardı ardından karalar bağla

Dünya döndü gene aldırmadı bile
Dedi dedesi de göçmüştü vaktiyle

Ben bir değirmenim canda olmaz hakir
Vakitse yok bizde ayrım zengin fakir

Ben bir sınav arenasıyım bilen bilir
Soru faslında gör başa neler gelir

Kimi kimsesizdir kılar imam tek başına
Kiminin bir namaz bile düşmez naşına

Öbür yanda tekmil hazır olur ekabir
Ne var ki ikisini de bekler aynı kabir

Şaşalar debdebeli merasimler kalır burda
Sade iman ve salih amel eşlik eder orda

Bir de ardından sadaka-yi cariye varsa
Ve de bıraktığı ilim, gayra yarar sağlarsa

Bir de ardından varsa evladın hayırlısı
Dürülür defterin fayda vermez gayrısı

Kimsesizlikte işte ararsan  eğer örnek
Umuda yolculukta karaya vuran bebek

Ve birlikte  kıyıya vuran yüzlerle ceset
Ruhlar gibi bedenler de Allah’a emanet

Şimdi Allah’a ayan bize ise karanlık
Kimin ahireti öbüründen daha aydınlık

İman kimde bilinmez lakin amelleri
Hayrına şahit kılar ardından binleri

Allah Adem’e tüm esmasını öğretti
Tecellisine de kendini memur  etti

Kim daha çok esmayı indirdiyse yere
Cennet ona hazırlanıyordur habire

İş ver binlere tecelli etsin sende Rezzak
Bir de ihlas, gerisini sen Allah’a bırak

Ve esma tecelli edecek sende bende
Melekler anlayacak hilafeti o demde

Ya Rab sebkat eyle bize de rahmetin
Garibce kuluna da aç sırr-ı hikmetin

İnna lillah O’ndan geldik O’na döneriz
Cümle geçmişlerimize rahmet dileriz

Dua ile!
24.01.2016

GARİBCE 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...