Öğretmenler günü iyi bi şey mi?

Sahi öğretmenler günü iyi bi şey mi?

Elbette iyi bi şey. Hem hiç yoktan iyidir. Senede bir anneler günü, babalar günü, sevgililer günü… olması elbette iyi bi şeydir.
...

Bir şeyin değerine bazı şeylerin mevcudiyeti delil olabilir.

Örneğin öğretmenlerin değerine, onlara tahsis edilmiş bir günün olması işte böyle bir delil sayılabilir.

Mesela Kur’an’da yer almak o şeyin üstünlüğünü gösterebilir.

Şimdi meşhur olan bir hocamız vaktiyle öğrenci iken böyle bir istidlal biçimine tanık olmuş ve anlatmıştı.

Onun anlatımına göre Ankara İlahiyat Fakültesi’nde bir bayan hoca bir gün sınıfa gelmiş ve “Çocuklar! demiş “Ben bugün size kadınların erkeklerden daha üstün olduğunu ispat edeceğim”.

“Nasıl hocam?” demişler.

“Bakın!” demiş, “Kur’an’da erkekler (ricâl) suresi diye bir sure var mı?”

“-Yok hocam!”

“Peki, kadınlar suresi diye bir sure var mı?”

“Var hocam, Nisâ sûresi var.” Nisa malum kadınlar demektir.

“İşte bu durum yani Kur’an’da erkekler suresinin bulunmayıp da kadınlar suresi diye bir surenin bulunması kadınların erkeklerden üstünlüğünü ortaya koyan en açık bir kanıttır!”

Hoca büyük bir iddiayı ispat etmenin hazzını yaşamak üzere…

Öyle ya müthiş bir kanıtlama biçimi. Hem de kanıttıra kanıttıra… Böyle bir kanıta ancak ehl-i mükâbere karşı çıkabilir, odunum da odunum diyen sırtını dönebilir.

Kur’an’ın tam da göbeğinden hareketle ispat çabası. Gerçekten büyük bir başarı.

Fakat, fakat o da ne!

Bir öğrenci –olayı anlatanın kendisi- parmak kaldırıyor ve hocam diyor ve söz istiyor:

Hoca: “Buyur!” diyor. Ve sonunda aralarında şöyle bir muhavere yaşanıyor.

“Hocam, malum Kur’an’da yüz on dört sure vardır. Bunlardan birincisi Fatiha, ikincisi Bakara ve sonuncusu Nâs sureleri oluyor.”

“Sadede gel!”

“Zaten mukaddimesi bitti efendim!”

“Şimdi zatı alinize göre Nisa suresi bulunduğu için Kadınlar erkeklerden üstün oluyor. Nisa suresi dördüncü suredir. Bakara suresi hem Nisa suresinden daha uzun hem de daha önce geliyor. Bakara sığır demektir. Sizin mantığınıza göre Sığırlar o zaman kadınlardan hem daha üstün hem de öncelikli mi oluyorlar efendim” deyiveriyor.

Tabi hoca mosmor!
Hiçbir şey diyemiyor. 120 kişilik sınıf kahkahayı basıyor. Hoca bir öfkeyle ve ağlayarak sınıfı terk edip gidiyor ve Hocalara da: “Falanca sınıfta bir sarı yılan var, bana öyle bir soru sordu ki ne diyeceğimi bilemedim. O benden sınıfı zor geçer.” diyor, hala alamadığı öfkesini ızhar ediyor.

Hoca, arkasından ikmal nedir bilmediğini sadece o hanım hocanın dersinden ikmale kaldığını belirtiyor.

Bu ilginç örnek de gösteriyor ki, bir şeyin bir yerde var olması itibarı için yetmiyor. Öğretmenler gününün olması öğretmenlerin itibarı için, anneler gününün olması da annelerin itibari için yetmiyor.

İtibar için Kur’an’da bile yerinin olması değil, hayatta yer alması gerekiyor.

İtibar için daha başka ciddi önlemler gerekiyor.

Meslek olarak öğretmenliğin özendirici olması lazım ki, en kabiliyetli öğrenciler öğretmenlik yolunu seçsinler.

Öğretmen, geleceğimiz öğrencilerle uğraşıyor.

Mesela veteriner ise ineklerle uğraşıyor.

İnekler çocuklardan daha mı kıymetli ki onlar öğretmenlerden daha çok alıyor.

Diyeceksiniz ki elbette öyle, çünkü ineklere Kur’an müstakil bir sure ayırıyor.

Tabi o zaman da söz tükeniyor.

Diğerleri de bunlara kıyas edilmeli.

Ama başa dönersek, hiç olmasa daha mı iyi idi. Yoook, hiç yoktan gene de iyidir.
Öğretmenler günümüz kutlu olsun.

Nasıl geldi nasıl geçti doğrusu hiç bilemedim.

Dua ile!

26.11.2012

GARİBCE