23 Kasım 2012 Cuma

Unutmak bizim işimiz! Ve de yakışır bize!



Adınla Allah'ım!
Sana ayandır, bize esrar olan.
Bilirsin ne var ne yok kalbe dolan!
Ve çaresizlik Sana değil yakışır bize.
Bak şimdi oturmuşum, lütfunu beklerim.
Ben bu Garibce'yi nasıl beslerim derim.
Bir akvaryumum vardı elimde.
Ali'miz aldı da yükünden  kurtardı beni.
Her gün suyunu yemini vermek benim neyime.
Üstelik bir de hal hatır sormak varmış içinde.
Şimdi kurtulduk ondan şükür, seyri bende.
Hem kocaman olmuşlar hem güzel... çok çok özel.
Tertemiz suları keyifleri çok yerinde...

Ya Rab! Sana olan güvenimi yitirdim mi ne!
Dün okulda yazdığım yazı aha unuttum şimdi
Belleke almıştım, akşam beslerim diye
Kalmış orda, bak hali pürmelalime şimdi
Balıklarım edemezdi yemsiz ve de susuz
Garibce nasıl etsin olmaz mı huzursuz
Allah'ım sen er bizim imdadımıza
Koma bir an bile bizi kendi halimize
Nisyan bize ait Sen münezzehsin,
Sen bilirsin biz bilmeyiz hikmetin
Bunda da vardır elbet nice fayda
Toplarmış tohumları haşerat,
Sonra gömermiş bir güzel hepsini,
Ve unuturmuş, toplarmış yenisini,
Nisyan ile nice tohum bulurmuş hayat.
Sahi unutmasaydık yaslarımızı,
Unutmasaydık zaaflarımızı, 
Unutmasaydık öfkelermizi, kinlerimizi,
Unutmasaydık geçen anlarımızı iyisiyle kötüsüyle,
Yük olmaz mıydı ve nasıl kalkardık altından.
Ya Rab! Unutmak belki gelse de bize kötü,
O da belli ki rahmettir bize senin lütfundan!

Dua edin bize!
Dualarımız olsun size!

23.11.2012
GARİBCE

1 yorum:

  1. "Belki de vermesi esirgemek; esirgemesi vermektir."
    hikemi ataiyye

    YanıtlaSil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...