He ya! Akşam olsa da
yatsak.
Yumsak gözümüzü huzur bulsak.
Yattım sağıma, döndüm soluma, melekler
şahit olsun dinime imanıma desek çocuklar gibi.
“Bismike Rabbî vada’tu cenbî fağfirlî zenbî”
desek Peygamberden duyar gibi.
Koysak başımızı yastığa teslim edip
ellerine Hafaza meleklerinin, annemizin dizine yaslar gibi
Kalem cızırtıları dursa, dinlenmeye
çekilse kiramen katibin…
Ve o demde içimizden bir ses yürüse
benliğimize, annemizin kucağında ninni bürür gibi…
Tepeden tırnağa sarmalasa sükunet bizi…
En ufak bir dalga yok, her tarafı huzur
kaplasa, ay ışığında yansıyan yakamoz gibi ışıl ışıl parlasa özümüz…
Ve Rahman’ın emri gelse alınsa ruhumuz…
Yükselse arşı alaya, erse hazîrey-i kudse, mele-i alayı gezinse.
Bedenimiz yeni bir dirilişe uyanmak için
üstüne asuman örtülmüş gibi sessizliğe gömülse…
Sükunun adresi olsa o demde tenimiz.
Ve vakit saat tamam olunca verilse
bedene alınan emanet yeniden.
Bir basübadelmevt yaşar gibi diriliversek
birden.
Yeni bir gün yeni bir beden, yeni bir
ruh…
Lütuf senin ve Sen sahibi keremsin.
Yeni bir hayat bahşedensin her doğan
günle birlikte.
Nasıl yolunu bulurdu ruhumuz bedenimize
inayetin olmasa.
Ya bir de böyle olmaz da koyunca yastığa
başımızı… Kemirmeye başlasa fareler vicdanımızı…
Ettiğimiz her kem söz, işlediğimiz her
yanlış kamçı olup şakısa yorgun bedenimizde,
Ruhumuz hapsolsa ve zulümlerimizin
dönüştüğü karabasanlarca tutsak alınsa, kabuslar sarmalına alsa…
Yok yok! Sen bize acı Allah’ım!
Bizi böyle bir geceye müstahak kılma.
Kaçış yok aslında böyle bir akıbetten
senin lütfun ve inayetin olmasa.
Evet, Evet! Umudumuz olsa.
"Akşam olsa da yatsak. Yumsak gözümüzü huzur bulsak" diyebilsek.
Ve tekerlesek çocuklar gibi:
Yattım sağıma, döndüm soluma, melekler
şahit olsun dinime imanıma.
Ve sokulabilsek kucağına yatağın
Peygamber duasıyla:
Bismike Rabbî vada’tu cenbî fağfirlî zenbî!
22.02.2013
GARİBCE
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder