Garibce’den haberler

Garibce vaaz hocası oldu.

Hiç bırakmadıydı ki zaten!

“Vaaz, üslubunu bozar, sen vaaz etme!” diyenlere rağmen vaaz etmeyi sürdürüyor. En azından kendisine faydası olduğunu hissediyor.

Pazartesi öğle namazlarından önce o günkü mukabelede okunacak cüzün özet tefsiri mahiyetinde olacak sohbetimiz Ümraniye Medine Camii’nde olacaktır.

Cuma vaazları ve teravih öncesi sohbetler her gün Ferah Mahallesi girişindeki Asım Ülker Caimii’nde.

Küçük ve çok şirin bir cami. Alt katlarda kütüphane ve çok amaçlı kullanılabilecek salonlar var.

İmamı Hüseyin hoca namazı güzel kıldırıyor. Ölçü iyi; ne eksik ne fazla..

Şimdiye dek üç vaaz yapmış oldum; cemaatin nabzını tuttum sanırım.

Dün kürsüye çıkarken cemaatten bir adam koştu ve merdiveni tuttu bana yardımcı olmak istedi. Dedim ben gerek yok, muhkem gözüküyor.

Ezanla birlikte hemen sözü kesiyorum. Cemaat de ayağa kalkmış oluyor.

Ben bir hamle ile ayaklarımı merdivene koydum ve vücut ağırlığımı verince merdiven nasıl bir kaydı ama…

Tabii ben de kaydım fakat düşmedim ama düşmeden beter oldum. Hemen tuttular ve indim.

Bizim orada bir hoca varmış, kürsüye bir vurunca kürsü kırılmış ve düşmüş. Adı “Kürsü Kıran Hoca”ya çıkmış.

Ben de “Kürsüden Düşen Hoca” olacaktım. Namımız artacaktı.

Şaka bir tarafa görüntünün güzel olması yetmiyor, sağlam ve amaca uygun olması da lâzım geliyor. Depremciler bas bas bağırıyorlar: “Deprem öldürmez, depremde üzerimize düşen eşyalar, başımıza yıkılan yapılar öldürür” diye.

Hakikaten de doğru anasının “Döşü ağarasıca!” duasına mazhar olmuş ben yaşta birinin bir buçuk iki metre yükseklikte bir yerden düşmesi –cami kürsüsü de olsa- ciddî sağlık sorunlarına sebep demektir.

Ha  dün için bir de latife var. Konuşma sırasında iki elimle başımdaki sarığı kaldırıp kafamı havalandırmak ve saçlarımı sıvazlamak istedim. Baktım başımda sarık yok. Etrafıma bakındım sarık yok. “Nerede benim sarık?” dedim.

Dediler ki “Hoca senin başında sarık yoktu ki…”  

Sarıklar zaten kafama göre değil, bana 61 numara sarık lâzım camilerdeki sarıklar en fazla altmış numara, eğilince kafamdan düşüyor. Belki ona sebep unutmuş oldum.

Cübbe içinde sarık altında konuşuyoruz ya, belki kimileri kerametin sarıkta olduğunu düşünmüş olabilir. Ama ben sarık olmadan da epey bir süre konuşmuşum. Demek ki konuşan sarık değilmiş… Böylece bu da anlaşılmış oldu.

Garibce değil mi?!

Hoşça kalın!

21.07.2012

GARİBCE

Asım Ülker Camii

Hüseyin Hoca