Garibce’nin sureti ile sîreti farklı mı ne?

Efendim, Garibce’nin kendini daha yakından tanımasına dostlar katkıda bulunmaya devam ediyor.

Seneler oldu, sevgili Eldar Azerbaycan’dan bize Yüksek Lisans yapmak üzere gelmişti. Ben başımdan geçen bir hatırayı anlatmıştım. Zihnimde tahayyül eylediğim bir şahsı, hayalimdeki gibi bulamadığımdan yakınmıştım. Eldar dedi ki: “Hocam, aynı duyguyu ben de sizi görünce yaşadım”. Meğer orada benim İslam Hukukunda Ahkâmın Değişmesi adlı doktora tezimi ders kitabı olarak okumuşlar, zihninde beni nasıl canlandırdıysa, gerçeği ile yüzleşince hayal kırıklığına uğramış.

Bu duygunu benimle paylaştığın için yaşa Eldar!

Geçenlerde Enstitü müdürümüz benim elimde fotoğraf makinesi konuşuyorken, “-Hocam, dedi, siz fotoğraf çekmeye devam edin. Bu sizin görünüşünüzü biraz olsun yumuşatıyor!..” Dedim: “-Hocam, doğru söylüyorsun, ben insanlar içimdeki beni  görüyorlar sanıyordum, ama aynaya bakınca ben de kendi yüzümü bazen abûs görüyorum. Oysa içimde daha yeğnicek bir ben var.  Garibce olarak dışarı vuran tip de aslında o.

Doğrusu hocanın tespiti yerinde idi. Hanım bazen kızıyor, her yerde her anda elimde fotoğraf makinesi, fotoğraf çekişime. O daha şöyle oturaklı, ağır biri olmamı istiyor. İyi de benim suratım zaten istenilenden fazla ağır.

Son olarak da şunu ekleyeyim: Bir dost  “Garibce: Öz Değerlendirme” yazısına şöyle bir yorum yapmış: “Hocam 9 yılı aynı mekanda geçirdik. Aynı dünyanın aynı memleketin insanıyız… Yazılarınız görünüşünüzden daha sıcak ve daha kuşatıcı. Bilmenizi isterim. Selam ve dua ile.”

Sana da teşekkürler sevgili hemşerim.

Ne yapalım? Ali Durusoy’dan duydum, “Kadavramız, kaderimizdir” diyordu. İlk görmede çok munis bir yüz, ama arkasından tanıdıkça uzaklaşılan bir iç dünyası olmaktansa böylesi daha iyi. Garibce bunun için de Allah’a şükrediyor.

Allah suretimizi de sîretimizi de güzel eylesin!

02.09.2012

GARİBCE